Όποιος «διαβάζει» σωστά την πραγματικότητα, την καθοδηγεί και τη διαμορφώνει. Όποιος δεν τη «βλέπει», είναι θύμα της. Είναι νόμος της ζωής που επιβεβαιώνεται σε κάθε περίπτωση. Επιβεβαιώθηκε στις κάλπες της 21ης Μαΐου και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στις δεύτερες εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Οι πολιτικές δυνάμεις που «διάβασαν» λάθος την κοινωνία, σαν θυμωμένη και οργισμένη, ηττήθηκαν. Χωρίς πραγματική ενσυναίσθηση έκριναν εξ’ ιδίων. Πρόβαλλαν το δικό τους θυμό, τη δική τους μιζέρια, τη δική τους πολωτική αντίληψη πάνω στην κοινωνία και γι’ αυτό τους γύρισε την πλάτη. Η κοινωνία αυτή τη στιγμή θέλει να αφήσει πίσω της το χθες. Τους διχασμούς, τις άγονες αντιπαραθέσεις, τη μόνιμη μεμψιμοιρία, τη γκρίνια για κάθε τι που συμβαίνει. Μια κοινωνία πιο ώριμη μετά από αλλεπάλληλες κρίσεις, σε πλήρη διάσταση με την εφηβική ανωριμότητα που χαρακτηρίζει πολιτικές δυνάμεις που απέτυχαν να ενηλικιωθούν και να αποκτήσουν το χαρακτηριστικό που ζητούν πάνω απ’ όλα οι πολίτες: Σοβαρότητα.
Αυτή η συντριπτική ήττα πρέπει να έχει και συνέχεια. Είναι αναγκαίο να ηττηθεί στρατηγικά η μιζέρια σε όλα τα επίπεδα. Δεν φτάνει να ηττηθεί μόνο στο επίπεδο της κεντρικής διακυβέρνησης. Το ίδιο πρέπει να συμβεί σε μερικούς μήνες και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, πρώτου και δεύτερου βαθμού. Διότι και εκεί υπάρχουν μειοψηφικές δυνάμεις που ξέρουν μόνο να φωνασκούν, πιστεύοντας πως ο θόρυβος που κάνουν είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουν προσοχή. Κυνηγούν με το μεγεθυντικό φακό κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται. Μια βροχή, μια λακκούβα που άνοιξε, ένα σπασμένο κάδο, μόνο και μόνο για να χύσουν χολή και δηλητήριο. Για να εκτονώσουν τη φόρτιση ενός νοσηρού ψυχισμού που τρέφεται από την τοξικότητα και τον μηδενισμό. Με έναν αθεράπευτο ναρκισσισμό παριστάνουν τους τιμητές των πάντων και μέσα στην πελώρια άγνοιά τους έχουν μια άποψη για κάθε τι. Χωρίς να ξέρουν, χωρίς να θέλουν να μάθουν, χωρίς να διασταυρώνουν, να συγκρίνουν, να μελετούν. Γιατί είναι συν τοις άλλοις και φυγόπονοι και δεν έμαθαν στη ζωή τους να κοπιάζουν, να μοχθούν, να δουλεύουν με στόχους και πρόγραμμα. Αντί αυτών αρκούνται στην «αποψάρα» τους και φαντασιώνονται τους εαυτούς τους ως δήθεν καθοδηγητές της κοινής γνώμης. Αλλά η τυφλότητά τους μόνον στον γκρεμό μπορεί να οδηγήσει και η κοινωνία έχει πλέον ανοίξει για τα καλά τα μάτια της ώστε να μην τους παίρνει στα σοβαρά.
Μάζεψαν τα συντρίμμια τους στις εθνικές εκλογές. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στις αυτοδιοικητικές. Αλλά και πάλι δεν φτάνει. Η στρατηγική ήττα της μιζέριας που μπορεί να παράγει μονάχα μιζέρια, πρέπει να συμβεί παντού. Στα σχολεία, στους τοπικούς φορείς, στην αγορά, σε κάθε έκφραση κοινωνικής δραστηριότητας. Η νοοτροπία της μιζέριας έχει στοιχίσει πολύ ακριβά καθώς αποδεικνύεται πάντα η σιδερένια μπάλα που δεν αφήνει την κοινωνία να προχωρήσει με δύναμη μπροστά και να βγάλει τον καλύτερο εαυτό της.
Ευτυχώς ανοίγει ένας νέος κύκλος. Με την κοινωνία πιο ώριμη και πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ. Ναι, δεν ζούμε σε ένα τέλειο κόσμο και δεν είμαστε τέλειοι άνθρωποι. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν ιδανικές και τέλειες λύσεις. Αλλά ακριβώς γι’ αυτό έχει νόημα και μετράει κάθε προσπάθεια που φέρνει αποτελέσματα. Ειδικά στην περιοχή μας. Στη Ρόδο και σε όλο το Νότιο Αιγαίο. Αποδεικνύεται πως μια ευημερούσα κοινωνία και μια πλούσια οικονομία μπορούν να είναι έκφραση μιας αντίστοιχης νοοτροπίας που εστιάζει στη θετική προσπάθεια. Που επενδύει στη συλλογική πρόοδο και όχι σε πρακτικές που φέρνουν μόνον πισωγύρισμα και ήττες. Όχι η μιζέρια δεν είναι ανίκητη, ούτε είναι πεπρωμένο. Γι’ αυτό και οι φωνασκούσες μειοψηφίες που κλείνουν τα μάτια σε τεράστιες επιτυχίες στον τουρισμό, στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στη δημογραφική άνθιση και αγωνιούν μόνον για το πότε θα στάξει μια οροφή ώστε να καταγγείλουν και να διασύρουν τον τόπο τους, είναι βέβαιο πως θα πάνε… κουβά.
