Στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις Κιέβου – Μόσχας είναι στραμμένα τα μάτια όλου του πλανήτη σήμερα, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται για πέμπτη ημέρα η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία με τις δυτικές δυνάμεις να εντείνουν την επιχείρηση απομόνωσης της Ρωσίας. Μικρό καλάθι για αυτές τις διαπραγματεύσεις δήλωσε ότι κρατάει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης μιλώντας αποκλειστικά στον Real Voice και στην εκπομπή “Πρώτη Καλημέρα” με τον Τέρη Χατζηϊωάννου.
“Η ευχή όλων μας είναι να τελειώνει αυτό το κακό το συντομότερο δυνατό. Δεν θα κρατούσα όμως μεγάλο καλάθι γύρω από αυτές τις διαπραγματεύσεις, είναι σημαντικό ότι γίνονται, είναι σημαντικό ότι αποφασίστηκαν, δείχνουν μια διάθεση και από τις δύο πλευρές κάποιας καταλλαγής αλλά νομίζω ότι η μάχη κρίνεται όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά στο πεδίο. Δεν νομίζω ότι είναι απολύτως προσχηματική (η προσπάθεια των Ρώσων), είναι μέσα στο πλαίσιο της ευρύτερης πίεσης. Θα θέσουν ένα πλαίσιο απαιτήσεων νομίζω πολύ μεγάλο”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Επιπροσθέτως ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι: “Η ουκρανική πλευρά παρά τη θαρραλέα αντίστασή της δεν έχει βάθος άμυνας πολύ ουσιαστικό, ώστε να αισιοδοξεί ότι θα μπορεί να κάνει τις δραματικές ανατροπές στο πεδίο, γιατί μην ξεχνάτε ότι ξεκινήσαμε με την εκτίμηση ότι το Κίεβο θα έπεφτε στις 3 ημέρες, έχει αντέξει πέντε, αλλά δεν σημαίνει ότι υπάρχει και ένα βάθος τεράστιων δυνάμεων από πίσω από την Ουκρανία αυτή τη στιγμή παρά το γεγονός ότι συμβάλλει η Ε.Ε. στον εξοπλισμό του Κιέβου. Οπότε νομίζω ότι αυτό το οποίο είχαμε την διάθεση να έχει ο κ. Ζελένσκι από την αρχή αυτής της κρίσης ήταν να βρεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη ρωσική πλευρά. Νομίζω ότι θα φανεί σήμερα κατά πόσον ήταν ειλικρινές μέσα σε ένα πλαίσιο ουσιαστικής υποχώρησης ή όχι.
Ήταν η πρώτη φορά που η Ευρώπη είχε προετοιμαστεί εδώ και καιρό, δηλαδή τα πακέτα των κυρώσεων έχουν συναποφασιστεί ήδη πολύ πριν γίνει η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο δημοκρατιών.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο κόσμος είναι το γεγονός ότι για να εφαρμοστούν οι κυρώσεις και να μπορούν να ανακοινωθούν πρέπει να γίνουν και ορισμένα τεχνικά βήματα δηλαδή από την ημέρα που λέμε ότι θα κάνουμε κυρώσεις μέχρι την ανακοίνωση της λίστας τους μπορεί και να πρέπει να περάσουν 48 ώρες για λόγους που έχουν να κάνουν με την εφαρμογή των συνθηκών.
Δηλαδή, συναποφασίζουμε σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει ένα τεχνικό επίπεδο στο οποίο πλέον υιοθετούνται και χρειάζεται μια διαδικασία αυτό που λέμε την σιωπηρή συμφωνία από την στιγμή που βρίσκονται στο τραπέζι έχουμε μια διαδικασία περίπου 48 ωρών για να μπορούν να ανακοινωθούν. Αυτή λοιπόν η καθυστέρηση φάνηκε στην αρχή ότι υπάρχει, ενώ υπήρχε ένας υψηλός συντονισμός.
Βεβαίως η Ευρώπη αντελήφθη ότι πρέπει να δράσει, υπάρχει μια υψηλή πίεση και από την εσωτερική κοινή γνώμη για να δράσει πιο αποτελεσματικά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός του swift, ήταν κάτι το οποίο δεν ήταν πολύ ψηλά ούτε στις απαιτήσεις των ετέρων μας δηλαδή δεν υπήρχε κάποια χώρα η οποία να το θεωρούσε πανάκεια, δεν υπήρχε καμία τέτοια συζήτηση στο πλαίσιο του G7 αλλά υπήρχε μια απαίτηση των κοινωνιών για ένα ακόμα μέτρο οικονομικό απέναντι στην Ρωσία το οποίο φάνηκε να κερδίζει τη μάχη του twitter, δηλαδή ήταν η μάχη της κοινής γνώμης η οποία απαίτησε τελικά την εφαρμογή του swift πράγμα το οποίο έγινε χτες.
Αυτό, επίσης, που δεν είχε συζητηθεί αλλά ήταν μια αυτόβουλη κίνηση των κυβερνήσεων και τελικά υιοθετήθηκε από την Ευρώπη ήταν το κλείσιμο του εναέριου χώρου που είναι μια πάρα πολύ σοβαρή εξέλιξη γιατί αλλάζει πάρα πολλά δεδομένα σε όλη την αεροπορική συγκοινωνία στην Ευρώπη και βεβαίως οι αρχικές οικονομικές κυρώσεις που στόχευαν στον περιορισμό των δυνατοτήτων των ρωσικών τραπεζών να κινηθούν στις χρηματαγορές.
Όλος ο δυτικός κόσμος πρέπει να βρεθεί ενωμένος σε μια φωνή. Αυτό σημαίνει ότι όλοι πρέπει να είμαστε κοντά στο να εφαρμόζουμε τις ίδιες κυρώσεις και να μην υπάρχουν εξαιρέσεις από αυτό το πλαίσιο των κυρώσεων να μην γίνει δηλαδή αυτό που έχει γίνει στο παρελθόν να επιβάλλουμε ως Ευρώπη κυρώσεις και η Τουρκία να καλλιεργεί προνομιακές σχέσεις με την άλλη πλευρά όπως το 2014 που αφορούσαν την Κριμαία.
Ο Πρωθυπουργός το έχει εκπέμψει αυτό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και είναι κάτι το οποίο νομίζω ότι θα βάλει επιτέλους την Τουρκία στη λογική ότι δεν μπορεί να είναι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα.
Τώρα σε σχέση με τα μεταξύ μας θέματα θα είναι μια περίοδος στην οποία είναι πολύ δύσκολο κάποιος να διασφαλίσει την αμυντική ενότητα της δυτικής συμμαχίας κάνοντας κινήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως επιθετικές ιδιαίτερα στα πλαίσια της νότιας πλευράς του ΝΑΤΟ”.
