Όταν σε κυριεύει η “κάψα” της λασπολογίας και της εμπάθειας, λες και γράφεις πράγματα που αγγίζουν ή και υπερβαίνουν τα όρια της “δολοφονίας” χαρακτήρων, σπιλώνεις υπολήψεις και προσβάλλεις προσωπικότητες.
Όταν αυτά που λες και γράφεις αντλούνται από πηγές παραπληροφόρησης, από δεξαμενές λάσπης και από φωνές μανιοκαταθλιπτικές, πρέπει να είσαι έτοιμος να εισπράξεις και τις συνέπειες όταν έρθει ο κόμπος στο χτένι.
Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ηχήσουν οι “κουδούνες” της έδρας των δικαστών.
Και προ του κινδύνου να “μπουζουριαστείς” να “φας” τη δυνατή σφαλιάρα της αποζημίωσης, ήγγικεν η ώρα της συγνώμης και της μετάνοιας συνοδευόμενες από την επιβεβαίωση της ανυπαρξίας στοιχείων, της βρώμικης επίθεσης και της παραδοχής της μπουρδολογίας των λεγομένων σου.
Και ως αρνάκι εις την… βοσκήν, χαϊδεύεις και εξυμνείς αυτόν που λοιδορούσες ασύστολα και βέβαια απαρνείσαι τρεις, τον εμετικό αξιολύπητο μικροφωνατζή της πλάκας.
Προς γνώση και συμμόρφωση λοιπόν καλέ μου άνθρωπε, πρόσεχε που βάζεις την υπογραφή σου και το …σουβλί σου!
Και μη ξεχνάς η συγγνώμη και η μετάνοια μπορεί να μη γίνουν αποδεκτές όταν τα λάθη επαναλαμβάνονται!
Και για να μην αδικείται κανείς, χρειάζεται αρετήν, τόλμην και λεβεντιά η μετάνοια και η συγνώμη!!!
