Αυτές οι δημοσκοπήσεις… Από όλα τα ευρήματα που γεννοβολάνε, το πιο εντυπωσιακό είναι η καταγραφή της αρνητικής ψυχολογίας της ελληνικής κοινωνίας. Σα να μας έχει σπάσει το ηθικό (όχι το πλεονέκτημα, το άλλο). Οι αριθμοί χορεύουν και δείχνουν πολλά και διάφορα. Ότι ας πούμε οι Έλληνες δεν θεωρούν η ότι η φωνή της χώρας στα διεθνή κέντρα επιρροής ακούγεται. Ή ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε κορυφαίους θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη.
Πάντα ο Έλληνας είχε μια τάση προς το συναίσθημα και την υπερβολή και αφού αυτά τα δυο κυριαρχούν στις δημοσκοπήσεις, καταλαβαίνετε τι βγάζουν…
Η ευκολία με την οποία ανεβάζουμε και κατεβάζουμε ανθρώπους και κόμματα, είναι παροιμιώδης. Χθες αποθεώναμε, σήμερα σταυρώνουμε. Και το αντίθετο.
Το κερασάκι : Η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών. Καθόλου δεν σκέφτονται την αβεβαιότητα και την ακυβερνησία που θα ακολουθήσει , δεδομένου ότι η αυτοδυναμία φαντάζει αδύνατη και η κυβέρνηση συνεργασίας μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός.
Κουράστηκαν από την περίφημη σταθερότατα και θέλουν περιπέτειες. Α, όλα κι όλα… Ο Έλληνας είναι της περιπέτειας. Τη βαριέται τη σταθερότητα. Το διαφορετικό γοητεύει , ακόμα κι αν προβλέπεται καταστροφικό. Πάμε αλλιώς και βλέπουμε.. Από την αντισυστημική ψήφο και την ψήφο διαμαρτυρίας περνάμε, με ελαφριά πηδηματάκια, στην ψήφο απόγνωσης. Γενικά.
R.N.B
