Απεργία . Αποχή από την εργασία. Θηλυκά όλα φυσικά.
Τον Φεβρουάριο του 1879, όταν στην Σύρο ανθούσε το εμπόριο (που γινόταν κυρίως με τουρκικές λίρες και ρωσικά ρούβλια λόγω της απαξίωσης της δραχμής), έγινε η πρώτη απεργία στην Ελλάδα. Η υποτίμηση της δραχμής και η αύξηση των προϊόντων έφερε μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων στο 50%.Υπήρχαν τα ναυπηγεία στο νησί που έφτιαχναν καράβια για τους εφοπλιστές, σε συνθήκες εφιαλτικές για τους εργαζόμενους.
16 Φεβρουαρίου, 500 εργάτες του Ναυπηγείου Σύρου προχωρούν σε απεργία ζητώντας να μειωθεί η 12άωρη εργασία και να καθιερωθεί η Κυριακάτικη αργία με αύξηση των μισθών κατά τα 27%.Μια βδομάδα κράτησε, ώσπου εργοδότες και εργαζόμενοι συμφώνησαν να γίνουν αυξήσεις. Μόνο που η χαρά δεν κράτησε πολύ. Άρχισαν να απολύουν αυτούς που είχαν ενεργό συμμετοχή στην απεργία.
Στις 27 Φεβρουαρίου οι εργάτες των ναυπηγείων κατέβηκαν σε νέα απεργία που κράτησε τέσσερις μήνες, χωρίς να υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματα υπέρ τους. Πριν σταματήσει η απεργία των ναυτεργατών αρχίζει άλλη, των εργατών στα βυρσοδεψεία.
Από τα επεισόδια εκεί εκτός από διαδηλωτές τραυματίζεται κι ένας αστυνομικός που δέχτηκε πέτρα στο κεφάλι. Οι τοπικές αρχές είχαν καλέσει ενισχύσεις από Αθήνα. Προχώρησαν σε συλλήψεις ενώ μπήκε σε λειτουργία από τους ιδιοκτήτες απεργοσπαστικός μηχανισμός. Μόλις οι εργάτες σταμάτησαν την απεργία κι επέστρεψαν στη δουλειά τους, οι εργοδότες έδιωξαν τους οργανωτές της απεργίας.
Στην χθεσινή μεγάλη απεργία, εκτός από τα επιμέρους αιτήματα του κάθε κλάδου . (αυξήσεις μισθών, προσλήψεις , όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, επιδόματα κλπ ) όλοι μαζί συμφωνούν σε ένα αίτημα : την ακρίβεια.
