Τα φληναφήματα του ΣΥΡΙΖΑ περί ηθικού πλεονεκτήματος, που αφειδώς και με περισσή αυταρέσκεια επικαλούνται τα στελέχη του, έχουν δεχθεί μέχρι σήμερα ουκ ολίγα πλήγματα.
Σε αυτά έρχεται να προστεθεί ένα ακόμη: η αποκάλυψη της εφημερίδας «Δημοκρατική» όπου, βάσει των στοιχείων της «Διαφάνεια», της δικτυακής πύλης του Υπουργείου Εσωτερικών για την πλήρη δημοσιότητα των εσόδων και των δαπανών των συνδυασμών και των υποψηφίων, η προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ περιφερειακή παράταξη «Ανοιχτοί ορίζοντες στο Νότιο Αιγαίο» με επικεφαλής τη Χρύσα Καραγιάννη, δήλωσε μηδενικές δαπάνες! Τόσο η παράταξη όσο και οι μεμονωμένοι υποψήφιοι.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι περίπτωση μηδενικών δαπανών σε προεκλογική περίοδο, δεν υφίσταται. Μπορεί να είναι περιορισμένες, αλλά σε καμία περίπτωση μηδενικές. Όλοι οι υποψήφιοι μετακινήθηκαν σε άλλα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, όλοι τύπωσαν κάρτες ή φυλλάδια ή και τα δύο, όλοι οι υποψήφιοι πλήρωσαν καταχωρήσεις στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και πολλοί έφτιαξαν και προσωπικά ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά σποτάκια. Πόσο κόστισαν όλα αυτά; Και πως πληρώθηκαν;
Το όλο θέμα είναι εξόχως σοβαρό, διότι δεν έχει μόνο νομικό σκέλος (η μη εφαρμογή της εγκυκλίου του ΥΠΕΣ μπορεί να επισύρει ακόμη και την έκπτωση από τα αιρετά αξιώματα). Έχει πολιτική και ηθική βαρύτητα, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται να ένα κόμμα που τα στελέχη του, κεντρικά και τοπικά, στήριξαν και στηρίζουν την παρουσία τους στα πολιτικά δρώμενα στη γνωστή θέση περί «ηθικού πλεονεκτήματος» της Αριστεράς (ποια από όλες τις… Αριστερές, είναι άλλη ιστορία).
Με άλλα λόγια, η απόλυτη έπαρση, η απόλυτη αυταρέσκεια και ένας βολικός τρόπος για να καλυφθεί η απουσία πολιτικής πρότασης. Όταν δεν έχεις τίποτα να πεις, κουνάς το δάχτυλο με στόμφο, μπαίνεις στη λογική του «εμείς οι ηθικοί και όλοι οι άλλοι οι ανήθικοι». Που ό,τι κι αν κάνουν είναι λάθος και κατακριτέο, που κάποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν, που στρέφονται κατά της κοινωνίας, του περιβάλλοντος κλπ κλπ. Μόνο αυτοί οι ηθικοί ξέρουν την αλήθεια και παλεύουν γι αυτήν . Μόνο αυτοί υπερασπίζονται το δίκαιο, οι άλλοι υπηρετούν συμφέροντα. Μόνο αυτοί έχουν ευαισθησίες, οι άλλοι είναι αναίσθητοι. Μόνο αυτοί, παντού και πάντα μόνο αυτοί – ηθικοί κληρονομικώ δικαιώματι – κι ας ναυαγεί καθημερινά το σαθρό αφήγημά τους.
Κι ας αποκαλύπτεται ότι όλα τα περί «ηθικού πλεονεκτήματος» είναι σκέτη και συνειδητή υποκρισία.
Κι ας αδειάζει μέρα με τη μέρα, σταγόνα τη σταγόνα το ποτήρι μιας λέξης που εργαλειοποιήθηκε όσο καμιά στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας. Της λέξης «ηθική».