Γράφει ο Παναγιώτης Ζουζούνης…
Η φράση που έγινε viral τις τελευταίες ημέρες με αφορμή το τέλος ανθεκτικότητας, ήταν αναμφίβολα η εξής: «Οι σχέσεις μεταξύ α’ και β’ βαθμού της τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να είμαι αγαστές και να ενώνονται σ’ ένα κοινό μέτωπο». Βέβαια απ’ το να το λέμε απλώς, είναι ακόμη σημαντικότερο και να το εννοούμε. Και το εννοούμε όταν το δείχνουμε με τις πράξεις και με τις αποφάσεις μας.
Την προηγούμενη εβδομάδα ελήφθη ομόφωνα η απόφαση απ’ το Περιφερειακό Συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου να διεκδικηθεί για τους Δήμους ευθέως και στην πράξη το 75% του τοπικά εισπραττόμενου τέλους ανθεκτικότητας, γεγονός που επίκειται να φέρει στα νησιά της Δωδεκανήσου ένα ποσό περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ τα οποία και θα διανεμηθούν αναλογικά κατά τόπους και θα δοθούν για έργα ύδρευσης, αποχέτευσης, λιμενικών και σχολικών εγκαταστάσεων.
Η εν λόγω απόφαση του ΠΣ όμως αντί να αγκαλιαστεί θετικά απ’ το σύνολο των Δήμων της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, φαίνεται ότι έξυσε πληγές και εξηγούμαι. Η επαναφορά σε τοπικό επίπεδο της είσπραξης του τέλους ανθεκτικότητας ήταν ένα θέμα το οποίο ανέκαθεν συζητείτο, χωρίς ωστόσο να φύγει ποτέ απ’ το θεωρητικό επίπεδο και να γίνει πράξη. Δεν έγινε ποτέ μια κάποια συντονισμένη ενέργεια. Ποτέ ! Ο μοναδικός άνθρωπος ο οποίος πέρασε απ’ την θεωρία στην πράξη ήταν ο Περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος, με πρωτοβουλία του οποίου το θέμα πέρασε ομόφωνα απ’ το ΠΣ και οδεύει προς υλοποίηση.
Έρχονται λοιπόν σήμερα οι Δήμοι, οι οποίοι φημίζονται για τα ευαίσθητα αντανακλαστικά τους και ως μετά Χριστόν προφήτες, θέτουν ζήτημα τοπικής είσπραξης του τέλους ανθεκτικότητας. Ότι δηλαδή εφόσον το τέλος εισπράττεται τοπικά, θα πρέπει και να μένει τοπικά. Βέβαια για το τι έχουν κάνει ή όχι μέχρι σήμερα προς αυτή την κατεύθυνση, δεν ακούσαμε κουβέντα. Και πως ν’ ακούσουμε; Αφού δεν είχαν κάνει τίποτα απολύτως.
Έπρεπε η Π.Ν.ΑΙ. να λάβει την πρωτοβουλία για να θυμίσει στους Δήμους ότι πρέπει να διεκδικήσουν το τέλος ανθεκτικότητας και ω του θαύματος ζήσαμε την εξής φαιδρή στιγμή:
Την ώρα που για πρώτη φορά στην ιστορία της Δωδεκανήσου η Υφυπουργός Ενέργειας κ. Αλεξάνδρα Σδούκου, κατά την πανηγυρική παρουσιάση του «The Rhodes Co-Lab» στην Αθήνα, ανακοίνωνε το μεγαλύτερο έργο που έχει ποτέ εκπονηθεί για την περιοχή μας (Ηλεκτρική Διασύνδεση με την Ηπειρωτική Ελλάδα ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ), οι Δήμαρχοι της Π.Ν.ΑΙ. συνεδρίαζαν στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων εκφωνώντας λογίδρια για την «κακή» Κυβέρνηση που «υπέκλεψε» τον τοπικό πλούτο, την «βιαστική» Περιφέρεια που έσπευσε προλαμβάνοντάς τους να «καπαρώσει» την είσπραξη του τέλους και την «ικανότητα» των Δήμων να διαχειρίζονται τέτοιου είδους τέλη (το ζήσαμε και με το ΔΗΦΟΔΩ).
Η επιτομή της επαρχιώτικης μικροαστικής λογικής. Η επιτομή της πολιτικής μικροπρέπειας. Η επιτομή του δεν με πρόλαβες εσύ αλλά σε πρόλαβα εγώ. Η επιτομή του «μάγκες κάντε κάτι γιατί μας πιάσανε στον ύπνο». Η επιτομή της προσπάθειας να υπερθεματίσουμε προσπαθώντας να δώσουμε την εντύπωση ότι «είμαστε κι εμείς εδώ».
Το δε επιχείρημα ότι δήθεν οι Δήμοι δικαιούνται την είσπραξη του τέλους ανθεκτικότητας προς αναπλήρωση της κατάργησης του Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου, που όπως είπαν οι Δήμαρχοι καταργήθηκε από την «κακιά» Κυβέρνηση και την «βιαστική» Περιφέρεια, καταλαβαίνετε ότι πέφτει στο κενό διότι αφενός μεν οι ίδιοι οι Δήμοι στάθηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν τα ποσά του ΔΗΦΟΔΩ, αφετέρου δε η κατάργηση αυτού αποφασίστηκε από τα ανώτατα δικαστήρια του Κράτους.
Δεν φθάνει λοιπόν να λέμε ότι επιθυμούμε σχέσεις αγαστής συνεργασίας με την Περιφέρεια και με την Κυβέρνηση. Πρέπει και να το εννοούμε. Και το εννοούμε δείχνοντάς το με τις δημόσιες τοποθετήσεις και με τις πράξεις μας. Το εννοούμε μη συμμετέχοντας σε έκτακτες συνεδριάσεις – παρωδία της ΠΕΔ την στιγμή που τα Δωδεκάνησα ζουν την κορυφαία στιγμή τους τις τελευταίες δεκαετίες. Αλήθεια πόσες ΕΚΤΑΚΤΕΣ συνεδριάσεις έκανε η ΠΕΔ όταν τα νησιά μας γονάτιζαν απ’ το μεταναστευτικό; Απ’ το σεισμό; Απ’ τις φωτιές; Απ’ την πανδημία; Απ’ την ενεργειακή κρίση; Την απάντηση την ξέρετε.
Αντί να πανηγυρίζουμε που το μεγάλο αυτό project της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Δωδεκανήσου με την Ηπειρωτική Ελλάδα, ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα ξεκινήσει απ’ το νησί της Κω που ως πανδωδεκανησιακός ενεργειακός κόμβος πλέον θα λάβει υπεραξία και θα απελευθερωθεί πρώτο απ’ τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ενέργειας με πλείστα όσα οφέλη πρωτίστως στην ποιότητα ζωής, αλλά και στην τσέπη των συμπολιτών μας, ο Δήμος της Κω υψώνει το δάχτυλο κατά Κυβέρνησης και Περιφέρειας και φουσκώνοντας επιδεικτικά σαν παγώνι, δηλώνει κατόπιν εορτής έτοιμος.
Μετά Χριστόν Δήμοι; Ναι !
Μετά Χριστόν Νησιώτες; ΟΧΙ !
