Αν υπήρχε βραβείο για την πιο καλοστημένη υποκριτική στάση διαλλακτικότητας, ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξανδρος Κολιάδης θα το είχε ήδη κορνιζάρει και κρεμάσει στο γραφείο του.
Ενώ μιλούσε για «διάλογο και συναίνεση» με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για το μείζον θέμα των κατασχέσεων λόγω των οφειλών της ΔΕΥΑΡ, την ίδια ώρα σήκωσε το λάβαρο του αντιπεριφερειακού μετώπου, πασχίζοντας να εμφανίσει την Περιφέρεια ως εργολαβικό παρακλάδι της ΑΚΤΩΡ.
Για να το πούμε απλά, στο μυαλό του δημάρχου, η Περιφέρεια που διεκδικεί –προσέξτε– τα χρήματα που της οφείλει η ΔΕΥΑΡ και ο εγγυητής Δήμος Ρόδου, στην πραγματικότητα λειτουργεί ως θεσμικός… κουβαλητής συμφερόντων του αναδόχου του έργου του Γαδουρά. Στο μυαλό του δημάρχου, το να απαιτεί κάποιος τα νόμιμα χρήματά του μεταφράζεται ως θεσμική υποταγή σε εργολάβους. Κι όλα αυτά, επειδή ο δικηγόρος που έχει αναλάβει την υποστήριξη της Περιφέρειας είχε κάποτε εκπροσωπήσει (ω ναι, ποινή θανάτου!) την ΑΚΤΩΡ.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο, η Περιφέρεια εξυπηρετεί δήθεν τα συμφέροντα της αναδόχου εταιρείας του έργου του Γαδουρά (ΑΚΤΩΡ), επειδή ένας εκ των τριών δικηγόρων, που ανέλαβαν την υπεράσπιση των θέσεων της έναντι των προσχηματικών και ψευδών ισχυρισμών της ΔΕΥΑΡ, είχε συντάξει δικόγραφο για τον ανάδοχο του έργου της λειτουργίας του φράγματος.
Κι όμως, το αφήγημα της «εργολαβικής διαπλοκής» που με στόμφο υιοθέτησε ο δήμαρχος στην παράσταση που έδωσε στο δημοτικό συμβούλιο, καταρρέει με θόρυβο από τα ίδια του τα υλικά.
Το επόμενο αποκαλυπτικό στοιχείο είναι ακόμη πιο σουρεαλιστικό:
Ο δικηγόρος που εκπροσωπεί τη ΔΕΥΑΡ και άρα τον Δήμο Ρόδου, είναι ο ίδιος που στο παρελθόν στράφηκε εναντίον του Δήμου στην υπόθεση της διεκδίκησης του ανθόκηπου του “Ήχος και Φως” για λογαριασμό της εταιρείας «Ήχος και Φως Ανώνυμη Εταιρεία Παραχώρησης».
Η αντιδικία αυτή δεν έχει τελειώσει στα Διοικητικά Δικαστήρια. Εκεί, ο ίδιος δικηγόρος που υποστήριζε συμφέροντα της αντιδίκου του Δήμου Ρόδου τώρα έχει φορέσει το κοστούμι του υπερασπιστή του Δήμου. Ναι, καλά διαβάσατε: ο αντίδικός του Δήμου έγινε δικηγόρος του Δήμου.
Με λίγα λόγια: ο δήμαρχος φωνάζει για «σχέσεις με εργολάβους» στην Περιφέρεια, ενώ τους δικηγόρους που σήμερα κρατούν τα νομικά του όπλα, τους έχει αντιπάλους σε υποθέσεις που εκκρεμούν. Κι όμως, δεν τον ενοχλεί να τους προσλάβει.
Είτε πρόκειται για αξιοσημείωτη αφέλεια είτε για θράσος, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: πολιτική υποκρισία με επικάλυψη διαλλακτικότητας.
Αυτή η τακτική μοιάζει περισσότερο με εκδοχή του “είμαι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ”, παρά με σοβαρή και υπεύθυνη διοίκηση.
Και κάπου εκεί αρχίζει να μυρίζει έντονα το αφήγημα —σαν ψάρι που ξεχάστηκε στον ήλιο. Γιατί όταν λείπουν τα επιχειρήματα, κατασκευάζεις μια ιστορία. Αρκεί να σε βολεύει.
