Ανήκω στην ομάδα των ανθρώπων που αγαπούν πολύ το φαγητό. Όταν ήμουνα μωρό, αρρώσταινα συχνά από φόρτωση στομάχου, επειδή έτρωγα πολύ. Έτσι έλεγαν οι δικοί μου τουλάχιστον. Όταν μου πρωτοέδωσαν αυγό δεν κατάφεραν να με σταματήσουν ώστε να φάω μόνο το ασπράδι, όπως είχε συστήσει ο παιδίατρος. Όρμησα και καταβρόχθισα και το ασπράδι και τον κρόκο. Αργότερα όταν άρχισα να περπατάω, αναποδογύρισα την κατσαρόλα με την καυτή σούπα για να φάω κι έχω ακόμα το κάψιμο στο χέρι.
Μεγαλώνοντας η αγάπη μου για τις λιχουδιές δεν μειώθηκε καθόλου. Θα μπορούσα να σας πω πολλές ιστορίες με εμένα και το τυρί, το οποίο υπεραγαπώ. Σημασία έχει ότι από μικρό παιδί, «προσέχω». Και κατά καιρούς βρίσκομαι σε διάφορες δίαιτες.
Έτσι όταν διάβασα τα παρακάτω, σε συνδυασμό και με τις δικές μου προσπάθειες, για μια ακόμη φορά σιγουρεύτηκα ότι για να χάσει κανείς βάρος και να το διατηρήσει, δεν είναι θέμα δίαιτας. Είναι μια τεράστια προσπάθεια, η οποία απαιτεί πολύ σημαντικές αλλαγές στη ζωή και στις συνήθειες των ανθρώπων.
Ενδεχομένως, η ιδέα ότι οι άνθρωποι αποτυγχάνουν στις δίαιτες λόγω έλλειψης θέλησης είναι ένας μύθος που διαιωνίζεται από διάφορες βιομηχανίες. Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν ισχυροί βιολογικοί και ψυχολογικοί παράγοντες οι οποίοι εξασφαλίζουν ουσιαστικά την αποτυχία μιας δίαιτας.
Ας δούμε λοιπόν τι υποστηρίζει το κίνημα της αντι-δίαιτας το οποίο κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς.
Οι δίαιτες δεν αποδίδουν
Ποιο είναι το κίνητρό για να κάνουμε δίαιτα; Για να χάσουμε βάρος; Για να γίνουμε πιο υγιείς; Ανεξάρτητα από το ποιο είναι το σκεπτικό μας, δεν θα πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα κάνοντας δίαιτα ή προσπαθώντας να χάσουμε βάρος. Το 95% των ανθρώπων που χάνουν βάρος θα το ξαναπάρουν (και συνήθως περισσότερο).
Ακόμα και αν ανήκετε στο 5% εκείνων που μπορούν να διατηρήσουν το βάρος τους μακροπρόθεσμα, σκεφτείτε τι μπορεί να χάνετε προκειμένου να το πετύχετε αυτό: Πόσο καλό κάνει να έχουμε το «ιδανικό» σώμα εάν θυσιάζουμε την έξοδο για φαγητό, και τις κοινωνικές συναναστροφές για την καταμέτρηση θερμίδων και την εμμονική άσκηση;
Η δίαιτα τιμωρεί το σώμα μας επειδή κάνει αυτό που πρέπει
Το σώμα μας είναι «έξυπνο» και σχεδιάστηκε για να μας κρατήσει ζωντανούς με κάθε κόστος. Έτσι, αντιδρά όταν αρχίζουμε δίαιτα σαν να βρίσκεται σε κατάσταση λιμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αποθήκευση περισσότερου λίπους, το οποίο είναι το αντίθετο από αυτό που επιθυμούμε να επιτύχουμε, αλλά ακριβώς αυτό που θα ελπίζαμε να κάνει το σώμα μας εάν αντιμετωπίζαμε πραγματική πείνα.
Εάν η δίαιτα αποτύχει θα αισθανόμαστε αποτυχημένοι
Ωστόσο είναι η δίαιτα που απέτυχε, όχι εμείς. Οι δίαιτες είναι σχεδιασμένες να αποτυγχάνουν, για όλους τους λόγους που περιγράφονται παραπάνω. Αυτός ο φαύλος κύκλος θα μας κάνει να επιστρέφουμε ξανά και ξανά με την ελπίδα ότι «αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε». Είναι η αποτυχία της χρήσης μιας λύσης που δεν αντιμετωπίζει στην πραγματικότητα τη βασική αιτία του προβλήματος.
Ορισμένες δίαιτες είναι διατροφικά ανεπαρκείς ή και επικίνδυνες
Εάν η δίαιτα εξαλείφει ολόκληρες κατηγορίες τροφίμων είναι πιθανότατα χαμηλή σε θρεπτική αξία και επικίνδυνη. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε συνεχή δίαιτα κινδυνεύουν από οστεοπόρωση εξαιτίας της χρόνιας ανεπαρκούς πρόσληψης ασβεστίου.
Όταν κάνουμε δίαιτα επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο φαγητό
Όταν κάνουμε δίαιτα το φαγητό μάς φαίνεται πιο ορεκτικό και δελεαστικό. Λαχταράμε φαγητά που πρίν δεν μας άρεσαν. Επίσης οι ορμόνες που μας κάνουν να αισθανόμαστε πεινασμένοι αυξάνονται και οι ορμόνες που μας βοηθούν να αισθανόμαστε χορτάτοι, ή το επίπεδο αυτών μειώνεται.
Βάζουμε τη ζωή μας σε αναμονή
Πόσες φορές έχετε πει: «Όταν αδυνατίσω θα…». Ζήστε τη ζωή που θέλετε τώρα.
Με πληροφορίες από: Psychology Today ,Gundersen Health System
ertnews.gr
