Για να πω την αλήθεια, εγώ μέχρι τώρα άκουγα Wok (χωρίς το «e») και το μυαλό μου πήγαινε κατ’ ευθείαν στην κουζίνα και σε εκείνο το σκεύος με τον κοίλο πυθμένα που μοιάζει με τηγάνι κι έχει την ιδιότητα να κατανέμει ισομερώς την θερμοκρασία. Ανοξείδωτο ατσάλι με αντικολλητική επίστρωση και τέτοια. Κόλλησε όμως το «e» και η λέξη πήρε άλλη διάσταση, παγκοσμίου εμβέλειας . Κι όλοι μάθαμε την Woke ατζέντα.
Woke στα αγγλικά σημαίνει «στάση επαγρύπνησης ιδίως κατά των φυλετικών προκαταλήψεων και των εξ αυτών διακρίσεων». Πλέον ο όρος, που προστέθηκε στο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης το 2017 , απέκτησε αρνητική χροιά και απαξία και πολλοί εκφραστές, ακροδεξιών κυρίως τάσεων, τον χρησιμοποιούν απαξιωτικά και ειρωνικά.
Μπήκαν στη ζωή μας οι κοινωνικές ανισότητες ο σεξισμός, η ομοφοβία και ο κόσμος χωρίστηκε σε δυο στρατόπεδα.
Για να λέμε του στραβού το δίκιο, η πραγματική ουσία του Woke έχει χαθεί, λόγω της υπερβολικής χρήσης από διάφορες επιχειρήσεις που προσπαθούσαν να φανούν προοδευτικές. Κι εκεί άρχισε το μπέρδεμα.
Το πρόβλημα ή μάλλον η ιλαροτραγωδία αρχίζει από την στιγμή που οι υπερασπιστές της πολιτικής ορθότητας του Woke κινήματος, κατέληξαν ζηλωτές. Χώρισαν τον κόσμο στους δικούς τους και στους άλλους. Το να περιχαρακώνεσαι, να γίνεσαι απόλυτος και να μισείς ανθρώπους που δεν έχεις δει ποτέ σου, είναι πρόβλημα. Και μέγα ατόπημα. Άλλο η woke κουλτούρα, άλλο ο woke αυταρχισμός.
Διότι υπάρχει κάτι που λέγεται Δημοκρατία και ατομική ελευθερία , εντάξει;
Και όσο περισσότερο ταυτίζεσαι τυφλά με ιδεολογίες, τόσο πιο πιθανό είναι να βλέπεις εχθρούς παντού.
Δεν εξετάζω αν ο Τραμπ έχει δίκιο ή όχι στην λυσσαλέα μάχη πού δίνει για την κυριαρχία δυο φύλων. Το ζήτημα είναι αν οι εκτός των δυο φύλων υπερασπίζονται σωστά το «δίκιο» τους.
R.N.B
